Τον Οκτώβριο του 1911 από την Θεσσαλονίκη οι Νεότουρκοι, ως κυβέρνηση πλέον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μιας και είχαν ανέλθει στην εξουσία ήδη από το 1908 με την νεοτουρκική επανάσταση, αποφάσισαν σε συνέδριό τους την εξόντωση των μη μουσουλμανικών εθνοτήτων μαζί με την βίαιη τουρκοποίηση των λοιπών μουσουλμανικών πληθυσμών, πολυεθνικής καταγωγής, που ζούσαν εντός της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Μάλιστα στην απόφαση του συνεδρίου τους αναφέρεται επακριβώς ότι:
"Η Τουρκία πρέπει να γίνει ισλαμική χώρα, όπου η θρησκεία του ισλάμ και οι ριζοσπαστικές ισλαμικές αντιλήψεις θα κυριαρχούν και κάθε άλλη διαφορετική θρησκεία θα καταπνίγεται.
ΙΣΛΑΜ Η ΞΙΦΟΣ
Αργά ή γρήγορα θα πρέπει να πραγματοποιηθεί η πλήρης Oθωμανοποίηση όλων των υπηκόων (λαών) της Τουρκίας.
Είναι ξεκάθαρο πως αυτό δεν μπορεί να γίνει με την πειθώ, άρα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένοπλη βία.
Η μουσουλμανική κυριαρχία είναι αναπόφευκτη και μόνο στους μουσουλμανικούς θεσμούς και παραδόσεις οφείλεται σεβασμός.
Το δικαίωμα των άλλων εθνοτήτων να έχουν δικές τους οργανώσεις θα πρέπει να αποκλειστεί.
Κάθε μορφή αποκέντρωσης και αυτοδιοίκησης θα θεωρείται προδοσία προς την τουρκική αυτοκρατορία.
Η επικράτηση της τουρκικής γλώσσας αποτελεί ένα από τα βασικά μέσα για τη διατήρηση της μουσουλμανικής κυριαρχίας"
Υπό αυτό το πρίσμα ξεκινά λοιπόν η γενοκτονία των Αρμενίων, των Ελλήνων του Πόντου, των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και της Θράκης, των Ασσυρίων και όλων των άλλων Χριστιανικών πληθυσμών.
Ενδεικτικά, θα αναφέρω μόνο πως : Τον Ιούλιο του 1921 στις περιφέρειες Τραπεζούντας, Σουρμένων, Ριζούντος, εκτόπισαν όλο τον ανδρικό πληθυσμό από 15-60 ετών. Στην πορεία κατέσφαξαν τους περισσότερους, οι δε υπόλοιποι πέθαναν από τις κακουχίες και τους βασανισμούς.
Στην Κερασούντα από 14.000 σώθηκαν μόνο 4.000 γυναικόπαιδα.
Στην Οινόη ο Οσμάν Πασάς διέπραξε όσα και στην Κερασούντα ο Εμβέρ Πασάς.
Στην Σαμψούντα ξεκληρίστηκαν όλοι οι Έλληνες με τις λευκές πορείες θανάτου.
Από το 1914 έως το 1924 δολοφονήθηκαν 353.000 Έλληνες του Πόντου και αν προσθέσουμε τους 700.000 και πλέον Έλληνες της Ιωνίας – Θράκης, που δολοφονήθηκαν από τον τουρκικό στρατό, ο αριθμός αυξάνεται δραματικά !
Πάμε όμως να δούμε ανά χρονική σειρά τα εγκλήματα που οδήγησαν σε γενοκτονία:
Αφετηρία γενοκτονίας – 1914.
Οι Νεότουρκοι (CUP) εφαρμόζουν εκτοπισμούς Ελλήνων από τα παράλια της Ιωνίας (Σμύρνη, Αϊβαλί, Φώκαια).
Μεθοδική αρπαγή περιουσιών, επιθέσεις από άτακτα τμήματα, και μετακινήσεις πληθυσμών σε εσωτερικές περιοχές υπό το πρόσχημα της «στρατιωτικής ασφάλειας».
Τάγματα εργασίας (Amele taburları) - Τα τάγματα του θανάτου.
Χιλιάδες Έλληνες και Αρμένιοι στρατεύονται χωρίς όπλα σε «τάγματα καταναγκαστικής εργασίας» – τα περισσότερα άτομα πεθαίνουν από κακουχίες ή εκτελέσεις.
Δεύτερη φάση: 1919–1922 – Κεμαλιστικό κίνημα.
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία καταρρέει. Οι Νεότουρκοι φεύγουν από την εξουσία αλλά δεν δικάζονται ουσιαστικά. Στο κενό εξουσίας, ξεκινά το εθνικιστικό κίνημα υπό τον Μουσταφά Κεμάλ, που συνεχίζει και εντείνει τις διώξεις.
1919 - Απόβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη.
Η απόβαση (Μάιος 1919) προκαλεί σφοδρή αντίδραση του Κεμάλ, που παρουσιάζει τους Έλληνες ως εισβολείς. Οι Έλληνες του Πόντου και της Ιωνίας θεωρούνται συνεργάτες των εχθρών και στοχοποιούνται περισσότερο.
1919–1922, εξοντώσεις στον Πόντο και την Μικρά Ασία.
Συστηματική καταστροφή χωριών, σφαγές, εκτοπίσεις, εξισλαμισμοί γυναικών και παιδιών.
Εκτελέσεις ηγετών, δασκάλων, κληρικών. Υπολογίζεται ότι πάνω από 100.000 Πόντιοι σκοτώθηκαν ή πέθαναν από τις κακουχίες.
Ιωνία – Σμύρνη.
Κατά την προέλαση του Κεμαλικού στρατού το 1922, χιλιάδες Έλληνες σφαγιάζονται ή καίγονται ζωντανοί. Η Καταστροφή της Σμύρνης (Σεπτέμβριος 1922) κορυφώνει τη γενοκτονία. Η αρμενική και η ελληνική συνοικία πυρπολούνται, χιλιάδες πολίτες σφαγιάζονται ή πνίγονται προσπαθώντας να διαφύγουν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου